Wij zijn Tjerk en Ria en wonen met onze 4 boxers Coco , Ike, Sinne en Bokke in het noorden van het land.
Ik heb me verdiept in het zelf maken van hondenvoer en voer al bijna 20 jaar vlees aan mijn honden.
Ik probeer mijn toekomstige pupkopers daar zoveel mogelijk bij te helpen.
Tegenwoordig is het heel makkelijk om kant en klaar vers producten te kopen, maar voor de liefhebber adviseer ik graag bij het zelf maken.
20 jaar geleden ben ik begonnen met Barf. Ik had een hond met allergie en kon eigenlijk nooit de juiste brok vinden. Omdat de voeding van je hond de belangrijkste peiler is voor zijn gezondheid, ben ik me de vraag gaan stellen: wat heeft mijn hond nu eigenlijk nodig en vooral wat niet.
En kan ik het zelf niet samenstellen? Ik kook toch ook zelf voor mijn kinderen?
In eerste instantie ben ik vers vlees gaan geven nl. Energique en dat gaf al een hele verbetering!
Toch was het voor Famke beter om geheel zonder graan te gaan eten. Maar dit was met vers vlees niet mogelijk. Ik moest een stapje verder en zelf gaan samenstellen.
Ondertussen was ik zelf behoorlijk enthousiast geworden, mijn honden aten met veel smaak, hun vacht glansde en de kwaaltjes waren weg of veel minder erg.
Wat houdt BARF nu precies in?
B.A.R.F. de afkorting van Bones en Raw Food of Biological Appropriate Raw
food.
Vrij vertaald Biologisch verantwoorde rauwe voeding. Een dieet voor de hond dat bestaat uit uitsluitend rauwe voeding. Dus rauw vlees, rauwe botten, rauwe groeten ... alles rauw.
Met BARF is de bedoeling dat je zo veel mogelijk een prooidier benadert. Je voert dus een bepaald percentage rauwe eetbare botten, orgaanvlees, spiervlees en een klein gedeelte plantaardig materiaal. Granen zijn niet verboden, maar ook niet noodzakelijk om te voeren.
Je hoeft niet elke dag een complete maaltijd te voeren, maar je werkt naar een compleetheid in de 14 dagen toe.
Je kunt dus gerust, vandaag alleen vlees geven, morgen alleen groenten, overmorgen een visje, dag erop een halve kip enz. enz.
Nu is iedereen natuurlijk opgevoed met het idee dat botten eng zijn, gaan splinteren enz. Dat is ook zo als je ze verhit.
Met BARF geef je alles rauw, dus ook de botten en als je dan ook nog de juiste botten hebt hoef je niet bang te zijn voor splinters.
De juist eetbare botten zijn de niet-dragende botten van jonge runderen, schapen, lammeren, geiten.
We hebben het dan b.v. over de ribben en de wervels. Het is dan de bedoeling dat je de rauwe bevleesde botten geeft, de zogenaamde RMB's (Raw Meaty Bones).
Daarnaast kun je ook al het klein gevogelte van kwartel tot kip en eend in zijn geheel voeren, maar bij gevogelte wordt het meest gebruik gemaakt van de kippennekken en de kipkarkassen die relatief voordeling en makkelijk te verkrijgen zijn.
Runderknieen, mergpijpen, koeienpoten zijn niet geschikt om als voeding te geven, eigenlijk niet eens als recreatiebot want die dingen zijn knoerhard en het gebit van de hond slijt als een gek.
Orgaanvlees maakt ook zo'n 10 tot 20% deel uit van de maaltijd. Hiertoe behoren hart, lever, pens, milt, long, nieren. Darmen natuurlijk ook, alleen de meeste honden eten die niet, dus laten wij die bij het samenstellen van een maaltijd maar helemaal buiten beschouwing.
Pens is eigenlijk een verhaal apart. Dit orgaan valt voor ons binnen de 10/20% grens. Regelmatig krijgen ze hier een maaltijd die geheel uit vuile pens bestaat, soms in de vorm van een lap wat voor sommige een uurtje sleur, trek en eetplezier is. Prettige bijkomstigheid is dat meteen de tanden weer zijn gepoetst. Spiervlees hoort bij het hoofdbestanddeel van de maaltijd te zijn. Spiervlees is dat vlees wat (suf gezegd) het skelet bij elkaar houdt.
De lapjes in de vitrine bij de slager behoren allemaal tot het spiervlees. Die laten we maar liggen anders zou het wel een hele dure hobby worden. Daarbij mogen de honden wel een stukje vet aan hun vlees hebben en is het vlees in de vitrine eigenlijk te mooi.
Voor de honden is b.v. kopvlees prachtig vlees, maar je kunt ook rundergehakt gebruiken. Ook het vlees aan de kip is spiervlees. Rauw vlees is niet eng om aan je honden te geven. Er zitten geen enge bacteriën in waar ze ziek van worden. Sommige bacteriën leggen al het loodje in het sterkere maagzuur en voor anderen zijn honden helemaal niet gevoelig. En wormen krijgen ze er ook niet van, integendeel.
Al het vlees dat we geven is afkomstig van dieren die geschikt zijn voor menselijke consumptie.
De groenten-mixen maken vraagt naar mijn idee nog de meeste inzet. Het is de bedoeling dat je een mix maakt van verschillende rauwe groenten en deze fijnmaalt in een keukenmachine of blender om op die manier de celwanden van de groente te kraken, zodat de hond deze verteren kan. Veel werk, veel rommel maar veel waardering. Bij de groentemix geef ik meestal eieren en b.v. granen, kwark en oliën.
Een voorbeeld, je moet eigenlijk wel een blender hebben.
Pak de blender en doe daarin een half kopje yoghurt, kwark of karnemelk.
Doe daarin een rauw ei. Voeg toe ongeveer anderhalf a twee ons groente of fruit, appel, banaan zijn b.v. lekker om mee te beginnen. Alles mag, behalve prei en ui.
Je kunt toevoegen, olijfolie, of visoliecaps of maiskiemolie, of lijnzaadolie.
Verder hüttenkäse soms wat levertraan en als je hond wat mager is havermoutvlokken in watergekookt. De groente en vooral fruit moet het liefst aan de rijpe kant zijn. Verder kun je in de mix eventueel vit C of zeealg kelp tabletten toevoegen.
Verder kun je wat orgaanvlees toevoegen (kippenlever of hartjes) om er een lekkere vleessmaak aan te krijgen of vis, kabeljauwfilet uit diepvries, wel rauw. Dit hoeft niet als je het over vlees gooit, je kunt het dan mengen. Alles mixen en klaar!
Zoals je ziet staat er veel of, dat betekent dat de mix elke dag anders kan zijn. Deze mix kun je b.v. over wat rundvlees doen of over pens of vers vlees of kipvlees of vis. Als hij wat mager is, geef je lekker wat meer havermout vlokken en olijfolie of maiskiemolie. De havermoutvlokken eerst in water koken.
Voor wie dit teveel werk vindt kan er ook voor kiezen om de groenten niet te malen, maar licht te blancheren en dan zo te geven.
Hoewel het motto is dat het natuurlijk rauw moet zijn, vinden de boxers een stukje geblancheerde bloemkool, broccoli, o.i.d. ook lekker i.p.v. dan de gemalen mix.
Persoonlijk vind ik ook dat een bloemkool in roosjes verdeeld meer massa meegeeft aan de maaltijd dan één of twee eetlepels groenten-mix, dat is niet meer dan een sloeber onderin de bak. Maar ze kunnen ook lekker kluiven op een groot stuk appel of zelfs aardappel.
Vis hoort er ook nog bij. Liefst vette zeevis zoals zalm en sardines. Vers, dus niet uit een blikje.
Zalm zijn ze hier dol op, een deal met de plaatselijke visboer levert ons zalmkoppen op die soms al op zich een hele maaltijd vormen.
Sardines zijn echte prooidiertjes. Je koopt ze vers, met kop en ingewanden en al, en deze geef je in zijn geheel. Hier zijn ze er dol op.
Naast zalm en sardines kun je eigenlijk alle soorten vis geven.
Dit zijn zo een beetje de hoofdbestanddelen van ons BARF-dieet. Naast dit alles geven we een keer per week een sloeber kwark, en een tot twee maal per week gooien we een ei in de voerbak, maken we soms een fruitmixje krijgen ze soms nog wat tafelresten.
Dit moet je dan zien als een lepeltje rijst en een hapje groente. Aan extra supplementen geven we nog zalmolie voor de omega 3 en 6 vetzuren, zeewier voor het mineralencomplex en de jodium en knoflook voor haar bloedzuiverende werking. Dit krijgen ze gemiddeld 2 tot 3 keer per week.
Als de pups klein zijn geef ik ze altijd gemalen botten. Ik heb een grote gehaktmolen waar ik alles in kan malen.
Een mooi moment is altijd de eerste keer dat we kipkarkassen gaan geven. Bij pups is het altijd wat eng. Het blijft toch een cultuurschok. Er werd geadviseerd een botje goed vast te houden zodat de hond verplicht was om te kauwen. Aldus geschiedde.
De andere honden waren meteen thuis, zoiets van ja! moeten we dit eten! Silke zag de kip, zette haar tanden erin, rukte ‘m uit mijn handen en ging ermee vandoor, naar een rustig plekje waar ze prinsheerlijk haar kippie op heeft liggen knagen.
Bij haar straalde er echt zoiets van af van dit is heerlijk!
Mijn ervaringen (de afgelopen twintig jaar): de honden eten altijd met plezier en de vertering is goed.
Onze pups eten BARF sinds ze 4 weken oud zijn en ze groeien mooi en gelijkmatig op. De honden ruiken nog zelden uit hun bek en zien er gezond en glanzend uit. Ze krijgen twee maaltijden per dag.
Je kunt merken dat de weerstand goed is, ze zijn bijna nooit ziek. Een groot voordeel is dat elke hond op het oog gevoerd kan worden, de kleine pups wat meer groentes en rood vlees en de teven wat teunisbloemolie voor de hormoontjes.
Die is wat te dik ...dus mager vlees.
De puber die de hele dag in beweging is wat meer vetrandjes enz
Sommige mensen verklaren je voor gek. Waarom doe je dit, terwijl er fabrikanten zijn die voor relatief weinig geld ook voer voor je honden maken.
Nou, het antwoord is simpel.
Het is leuk! De honden vinden het heerlijk! Ze genieten echt van een maaltijd.
Wij weten exact wat we onze honden te eten geven en kunnen indien nodig daar to the point wijzigingen in aanbrengen.
Je hebt voldoening van je werk.
Altijd super schone gebitten, hoera!
Het is gezond, in tijden al geen dierenarts meer gezien.
Die bekjes als ze de voer ontdooibak aan zien komen, van wat eten we vandaag??? Dat is goud waard!
We zijn niet afhankelijk van de ideeën en inzichten van voerfabrikanten.
Zijn er dan helemaal geen nadelen aan dit alles? Natuurlijk wel.
Het is meer werk, het inkopen, inpakken om in te vriezen en verwerken van groente en vlees naar eetbaar formaat.
Je moet een (grote) vriezer hebben.
Het vraagt wat inzet qua inlezen, zodat je wel weet waar je mee bezig bent.
Ik probeer mijn pup kopers zoveel mogelijk enthousiast te maken en te helpen met Barf, vinden van leveranciers enz.
Tot mijn vreugde krijgen veel van mijn pups bij de nieuwe eigenaren vers vlees, Barf en lekkere groente fruit mixen.
Voor wie na dit artikel ook geïnteresseerd is in het voeren van BARF of vers vlees. Lees je eerst goed in de filosofie achter deze andere manier van voeren.
Je kunt een hond die zijn hele leven brok heeft gegeten niet van de een op de andere dag overzetten op BARF.
Door de brok die hoofdzakelijk uit koolhydraten bestaat is zijn maagzuur waterig geworden. Verder is het hele spijsverteringskanaal wat lui geworden, het hoefde tenslotte niets te doen.
Een goed, maar voorzichtig begin is voor alle partijen beter dan te hard van stapel lopen.
Leer over het wezen de hond, leer over de dingen die je wel of niet kunt geven, leer de zaken waar je rekening mee moet houden. Je hoeft geen atoomgeleerde te zijn om het voer voor je eigen honden te bereiden. Tenslotte doe je het waarschijnlijk voor jezelf, je man en je kinderen ook al jaren en die leven ook nog steeds.
Voordat wij aan dit alles begonnen hebben we ons via verschillende bronnen van informatie voorzien, typ Barf in google en je komt al veel informatie tegen.
Op het forum www.barfplaats.nl is veel informatie te vinden over BARF en KVV. Hoe te beginnen, waar aan te denken, voorbeeldmenu’s enz. Ook kun je daar al je vragen stellen, wat altijd makkelijk is als je ergens je twijfels over hebt, of als je gewoon even iets niet weet.
Dit is tevens een site waar geen commerciële belangen aan hangen zoals de vele brokken sites.
